ΑΥΤΟΤΕΛΕΙΣ ΔΙΔΑΚΤΙΚΕΣ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΕΣ

σε περίπτωση που οι πιστωτικές μονάδες απονέμονται σε διακριτά μέρη του μαθήματος π.χ. Διαλέξεις, Εργαστηριακές Ασκήσεις κ.λπ. Αν οι πιστωτικές μονάδες απονέμονται ενιαία για το σύνολο του μαθήματος αναγράψτε τις εβδομαδιαίες ώρες διδασκαλίας και το σύνολο των πιστωτικών μονάδων

ΕΒΔΟΜΑΔΙΑΙΕΣ ΩΡΕΣ ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑΣ

ΤΥΠΟΣ ΜΑΘΗΜΑΤΟΣ

γενικού υποβάθρου, ειδικού υποβάθρου, ειδίκευσης γενικών γνώσεων, ανάπτυξης

δεξιοτήτων

ΕΙΔΙΚΕΥΣΗΣ ΓΕΝΙΚΩΝ ΓΝΩΣΕΩΝ

ΠΡΟΑΠΑΙΤΟΥΜΕΝΑ

ΜΑΘΗΜΑΤΑ:

ΟΧΙ

ΓΛΩΣΣΑ ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑΣ και

ΕΞΕΤΑΣΕΩΝ:

Περιγράφονται τα μαθησιακά αποτελέσματα του μαθήματος οι συγκεκριμένες γνώσεις, δεξιότητες και ικανότητες

καταλλήλου επιπέδου που θα αποκτήσουν οι φοιτητές μετά την επιτυχή ολοκλήρωση του μαθήματος. Συμβουλευτείτε το Παράρτημα Α

Περιγραφή του Επιπέδου των Μαθησιακών Αποτελεσμάτων για κάθε ένα κύκλο σπουδών σύμφωνα με το Πλαίσιο

Προσόντων του Ευρωπαϊκού Χώρου Ανώτατης Εκπαίδευσης

Περιγραφικοί Δείκτες Επιπέδων 6, 7 & 8 του Ευρωπαϊκού Πλαισίου Προσόντων Διά Βίου Μάθησης και το Παράρτημα Β

Περιληπτικός Οδηγός συγγραφής Μαθησιακών Αποτελεσμάτων

Το μάθημα μελετά διεξοδικά θεωρητικές προσεγγίσεις της αφήγησης.

Με την επιτυχή ολοκλήρωσή του, ο φοιτητής/η φοιτήτρια θα είναι σε θέση:

να εντοπίζει τα βασικά και κρίσιμα χαρακτηριστικά των αφηγηματικών θεωριών, να κατανοεί τη σύνδεσή τους με γενικότερες πολιτισμικές παραμέτρους και να αξιοποιεί έννοιες, τεχνικές ή και πρότυπα.

να επιλέγει τα κατάλληλα μεθοδολογικά εργαλεία και να τα αξιοποιεί στη διδακτική της λογοτεχνίας στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση.

να χρησιμοποιεί τις μεθοδολογίες στο πλαίσιο συλλογικών έργων για τη διαχείριση και διάχυση της λογοτεχνίας σε συνθήκες παγκοσμιοποίησης.

ΓΝΩΣΕΙΣ

Εξειδικευμένες γνώσεις, μερικές από τις οποίες αιχμής στο πεδίο της Θεωρίας της Λογοτεχνίας, που αποτελούν τη βάση για πρωτότυπη σκέψη ή/και έρευνα

Κριτική επίγνωση των ζητημάτων γνώσης στο εν λόγω πεδίο και διασύνδεσή τους με τη διδακτική των νεοελληνικών λογοτεχνικών κειμένων

ΙΚΑΝΟΤΗΤΕΣ

Εξειδικευμένες δεξιότητες που απαιτούνται στην έρευνα τόσο για την ενσωμάτωση γνώσεων από διαφορετικά πεδία (διεπιστημονικότητα) όσο και για την ανάπτυξη νέων γνώσεων (καινοτομία)

ΔΕΞΙΟΤΗΤΕΣ

Διδασκαλία αφηγηματικών κειμένων στη Μέση Εκπαίδευση.

Αναζήτηση, ανάλυση και σύνθεση δεδομένων και πληροφοριών, με τη χρήση και των απαραίτητων τεχνολογιών

Προσαρμογή σε νέες καταστάσεις Λήψη αποφάσεων

Αυτόνομη εργασία Ομαδική εργασία

Εργασία σε διεθνές περιβάλλον Εργασία σε διεπιστημονικό περιβάλλον Παράγωγή νέων ερευνητικών ιδεών

Σχεδιασμός και διαχείριση έργων

Σεβασμός στη διαφορετικότητα και στην πολυπολιτισμικότητα Σεβασμός στο φυσικό περιβάλλον

Επίδειξη κοινωνικής, επαγγελματικής και ηθικής υπευθυνότητας και ευαισθησίας σε θέματα φύλου

Άσκηση κριτικής και αυτοκριτικής

Προαγωγή της ελεύθερης, δημιουργικής και επαγωγικής σκέψης

……

Άλλες…

…….

Προαγωγή της ελεύθερης, δημιουργικής και επαγωγικής σκέψης

Παραγωγή νέων ερευνητικών ιδεών

Άσκηση κριτικής

Αναζήτηση, ανάλυση και σύνθεση δεδομένων και πληροφοριών και με τη χρήση νέων τεχνολογιών

Αυτόνομη και ομαδική εργασία

Αφήγηση ιστοριών και αφηγηματικότητα

Η Αφηγηματολογία ως μελέτη των αφηγηματικών δομών του κειμένου

Ο προδρομικός ρόλος των Ρώσων φορμαλιστών. Ο Vladimir Propp και η μορφολογία του παραμυθιού

Αφηγηματολογία

Η ανάλυση του μύθου του Οιδίποδα από τον Claude Lévi-Strauss

H λογική του αφηγήματος κατά τον Claude Bremond και

Η δομική σημασιολογία του Algirdas J. Greimas

H θεωρία του αφηγηματικού λόγου του Gérard Genette

H θεώρηση του αποδέκτη της αφήγησης από τον Gerald Prince

Αφηγηματικοί τρόποι απόδοσης της συνείδησης στη μυθοπλασία κατά την Dorrit Cohn

Αφηγηματική θεωρία και ψυχανάλυση (Sigmund Freud, Jacques Lacan, Bruno Bettelheim)

Διαλογικότητα και αφήγηση (Mikhail Bakhtin)

Αφήγηση και μετανεωτερική λογοτεχνία (Linda Hutcheon, Fredric Jameson)

H παρουσίαση και κριτική αποτίμηση των επιμέρους τυπολογιών και θεωρήσεων συνδυάζεται με ανάλυση συγκεκριμένων λογοτεχνικών κειμένων.

Το μάθημα αναπτύσσεται σε 13 ενότητες-παραδόσεις.

Βιβλιογραφία

(για πλήρεις βιβλιογραφικές παραπομπές, βλ. την ενότητα ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΗ ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ ΜΑΘΗΜΑΤΟΣ)

1. Αφήγηση ιστοριών και αφηγηματικότητα

Η Αφηγηματολογία ως μελέτη των αφηγηματικών δομών του κειμένου

BARRY 2013

BRUNER 2004

RICŒUR 1990

2. Ο προδρομικός ρόλος των Ρώσων φορμαλιστών

Ο Vladimir Propp και η μορφολογία του παραμυθιoύ

ΚΑΨΩΜΕΝΟΣ 2003

ΠΡΟΠ 2 1991

ΚΑΨΩΜΕΝΟΣ 2003

LÉVI-STRAUSS 2010

4. Η λογική των αφηγηματικών πιθανοτήτων κατά τον Cl. Bremond

Το σημειωτικό τετράγωνο του A.J. Greimas

BREMOND [ΣΤΟ ΚΑΛΛΙΠΟΛΙΤΗΣ (επιμ.) 1991]

GREIMAS [ΣΤΟ ΚΑΛΛΙΠΟΛΙΤΗΣ (επιμ.) 1991]

GREIMAS 2005

ΚΑΨΩΜΕΝΟΣ 2003

GENETTE 2007

ΤΖΟΥΜΑ 1997

GENETTE 2007

ΤΖΟΥΜΑ 1997

7. H θεώρηση του αποδέκτη της αφήγησης από τον G. Prince

Αφηγηματικοί τρόποι απόδοσης της συνείδησης στη μυθοπλασία κατά την Dorrit Cohn

COHN 2001 PRINCE [ΣΤΟ ΚΑΛΛΙΠΟΛΙΤΗΣ

(επιμ.) 1991]

BARRY 2013

LACAN 2010

ΤΖΙΟΒΑΣ 22002

ΦΡΟΫΝΤ 1993

BARRY 2013

BETTELHEIM [ΣΤΟ ΒΙΔΑΛΗ (επιμ.) 2001]

ΜΠΕΤΕΛΧΑΙΜ 1995 ROSE [ΣΤΟ ΒΙΔΑΛΗ (επιμ.) 2001]

BAKHTIN 1980

HOLQUIST 2013

ΜΠΑΧΤΙΝ 2000

ΤΖΙΟΒΑΣ 22002

BAKHTIN 1980

HOLQUIST 2013

ΜΠΑΧΤΙΝ 2000

ΤΖΙΟΒΑΣ 22002

BARRY 2013

ΤΖΕΗΜΣΟΝ [ΣΤΟ NEWTON (επιμ.) 2013]

ΤΖΙΟΒΑΣ 2002

ΧΑΤΣΙΟΝ [ΣΤΟ NEWTON (επιμ.) 2013]

BARRY 2013

ΤΖΕΗΜΣΟΝ [ΣΤΟ NEWTON (επιμ.) 2013]

ΤΖΙΟΒΑΣ 2002

ΧΑΤΣΙΟΝ [ΣΤΟ NEWTON (επιμ.)

2013]

Βλ. την ενότητα

ΔΙΔΑΚΤΙΚΕΣ και ΜΑΘΗΣΙΑΚΕΣ ΜΕΘΟΔΟΙ – ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ

Η αρίθμηση αναφέρεται στην αντίστοιχη εβδομάδα του μαθήματος.

ΤΡΟΠΟΣ ΠΑΡΑΔΟΣΗΣ

Πρόσωπο με πρόσωπο, Εξ αποστάσεως

εκπαίδευση κ.λπ.

Πρόσωπο με πρόσωπο

ΧΡΗΣΗ ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΩΝ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΑΣ ΚΑΙ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΩΝ

Χρήση Τ.Π.Ε. στη Διδασκαλία, στην Εργαστηριακή Εκπαίδευση, στην Επικοινωνία με τους φοιτητές

Χρήση Τ.Π.Ε. στη Διδασκαλία και στην Επικοινωνία με τους φοιτητές